คำถามนี้อาจจะดูแปลก ๆ อยู่บ้าง แต่คุณทราบหรือไม่ว่าโดยปกติแล้วข้าวที่เรารับประทานอยู่ทุกวันนี้ถ้าเป็นข้าวเปลือกที่ยังไม่ถูกกะเทาะหรือว่าขัดสี เราสามารถนำมาเพาะปลูกได้โดยชาวนาจะนำข้าวเปลือกที่เก็บไว้ (ประมาณ 1 ปี) มาทำพันธุ์เพาะปลูกในฤดูกาลต่อไป ซึ่งแน่นอนข้าวที่เก็บไว้ถ้าเพาะปลูกไม่ขึ้น ย่อมแสดงว่าข้าวนั้นตายแล้วหรือหมดอายุนั่นเอง ถ้าเรานำไปบริโภค ก็จะได้สารอาหารที่ไม่ครบถ้วนเหมือนข้าวที่ยังมีชีวิตอยู่
"ข้าวที่ไม่ขัดขาว..งอกอย่างอัศจรรย์.....ข้าวฮางงอก...คือ1 ในข้าวมีชีวิต...กินข้าว(เป็น)มีประโยชน์...กินข้าว(ตาย)....ให้คิดเอาค่ะ"
"ข้าวขัดขาว...ข้าวสารขาวทั่วไป...เอามาเพาะดู...มีแต่จะเน่าเสีย...คือข้าวที่ตายแล้ว...คอขาดเรียบร้อยโรงเรียนจีน....ของดีออกไปจากข้าวหมดสิ้น....กินข้าว.ที่.ตาย ไร้ซึ่งประโยชน์"
ผลเสียของการกินข้าวขาว...
โรคเหน็บชา (พบมากในประเทศที่กินข้าวขาวเป็นอาหารหลัก) โรคปากนกกระจอกเพราะขาดวิตามิน-บี 2 (ตามชนบทมีเด็กเป็นโรคปากนกกระจอก 60%) โรคโลหิตจาง(ประชากรไทยเป็นโรคโลหิตจาง 40%) โรคนิ่วในกระเพาะปัสสาวะ (พบมากทางภาคเหนือและภาคอีสาน โดยเฉพาะในเด็กอายุต่ำกว่า 6 ปี) เกี่ยวเนื่องจากมาจากการขาดธาตุฟอสฟอรัส และอื่นๆ โรคท้องผูกเพราะมีกากอาหารน้อย โรคทางระบบประสาทบางชนิด และโรคปลายประสาทอักเสบเพราะขาดวิตามินบีรวม(วิตามินบีรวม ช่วยบำรุงสมอง ทำให้เรียนเก่งขึ้นและเจริญอาหาร) อารมณ์เสียง่ายกว่าหงุดหงิดเพราะชาดวิตามินบีรวม ซึ่งเป็นวิตามินที่เสริมสร้างระบบประสาทของร่างกายและถ้าระบบประสาทของเราไม่ดีทำให้เราควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดีนัก"อย่าลืม...ปลูกและกินข้าวที่มีชีวิตนะคะ"
